ملخص الجهاز:
"هرکدام از این کاستها به زیرکاستها و یا اصطلاحا به''جاتی‘‘های دیگر تقسیم میشوند که به صورت طبقاتی از مرتبه بالا به پایین با برخورداری موقعیت اجتماعی متفاوت و آداب و رسوم مختص خود از دیگر زیرکاستهای کاست مجزا میشوند.
عوامل نگاهدارندهء نظام کاست در طول قرون و اعصار متمادی در جامعه هند مبتنی بر دو باور اعتقادی مهم در دین هندویی است که عبارتند از کارما و دیگری دارما که اساس دین هندویی را تشکیل میدهند.
در این دیدگاه نظام کاستی با نظام وارنا یکی محسوب شده و جامعه هند به چهار کاست برهمن، شاتریه،وایشیه و شودرا تقسیم میشود.
3. تفسیر برهمنی از نظام کاستی،میپذیرد که نظام سیستم کاست منحصر به جامعه هند است و بدینلحاظ تمام نهادها از قبیل نهاد ازدواج،خانواده، کشاورزی و مذهب نیز در هند تحتتأثیر نظام کاست از هویت منحصربفردی برخوردار هستند.
این دیدگاه به بررسی،مطالعه و تبیین نظام کاست برپایه عناصر متضاد سنت-مدرنیته،نظام طبقاتی و نظام بیطبقه،ناپاکی(نجسی)و پاکی (خلوص)میپردازد و مدلهای ساختاری دیالتیک نظریهپردازهای متقدم غربی در آنها پررنگ هستند.
دیومونت نظام کاست هند را براساس این تعاریف متضاد تشریح کرده و نهایتا نتیجهگیری میکند که روح کلی جوامع سنتی مانند هند،هیچ درکی از مسئله ''تساویطلبی‘‘ندارد.
این دیدگاه بیشتر تلاش دارد تا القا نماید که نظام کاست در جامعه هند چه باید باشد تا اینکه بر آن باشد که به کشف و تبیین واقعیات موجود بپردازد.
آنان این پدیده را در قالب توجیهاتی نظیر دارما توضیح میدهند ولی با این حال مواقعی است که اعتقادات قلبی آنها بروز کرده و نسبت به استثمار توسط طبقات بالاتر نظام کاست و همچنین مجبور شدن به انجام کارهای حقیر و پست شکایت مینمایند."