"نسیم صبا ، 19/12/81 آیا انسان فطرتا موجودی «خشن» آفریده شده است؟ پاسخ این پرسش هر چه باشد در بینش و جهان‌بینی انسان نقش به‌سزایی خواهد داشت؛ زیرا جامعه انسانی وقتی شکل می‌گیرد که تک تک انسان‌ها در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و اگر فطرت آدمی عطوفت‌مدار باشد، جامعه متأثر از آن پایه گذاری می‌شود و اگر خشونت‌مدار باشد، به شکل دیگری شکل خواهد گرفت.
نویسنده در بحث خود برای نشان دادن رابطه فطرت و خشونت از دیدگاه نهج‌البلاغه، به اختصار موارد استعمال فطرت و خشونت در این کتاب نورانی را برمی‌شمارد و سپس نتیجه می‌گیرد که نهج‌البلاغه، فطرت آدمی را سرشار از توحید و یگانه‌پرستی می‌داند و امام علی علیه‌السلام نه فقط خشونت را در فطرت منتفی می‌داند، بلکه از اعمال خشونت در حکومت و حاکمیت نیز پرهیز می‌دهد.
«فطرت» یعنی توحید، وحدت و لطافت؛ و دیانت و حکومت باید بر اساس آن و به دور از «خشونت»، اما محکم و همراه با «قاطعیت» به این نیاز درونی پاسخ گوید."
(
, 
, 
)
