ملخص الجهاز:
"محتشمی‌پور،وقتی در اتاق مرتب‌اش با شربت پرتقال از ما پذیرایی می‌کند،عقیده‌اش را هم می‌گوید:«فعلا این‌جا نمایشگاهی از نقاشی‌ها و خطاطی‌های‌ست که موضوع و محور همه‌شان حضرت علی(ع)است و من هم در این‌که به چنین فضایی نمی‌توانیم موزه بگویم،با شما هم عقیده هستم»،اما گویا قرار است اشیا و وسایل منتسب به حضرت امیر(ع)در این موزه گردآوری شود.
با این حال،در گفت‌وگوهای غیر رسمی -که در بازدید از انبارهای موزه اتفاق می‌افتد-خودش را مسئول به پایان رساندن ساختمان موزه معرفی می‌کند و حاضر نیست مسئولیت دیگری بر عهده گیرد،از این روست که ترتیب و کیفیت آثار نقاشی و خوش‌نویسی در حوزه‌ی پرسش از او قرار نمی‌گیرد و هرچه هست به ساختمان موزه،مدت احداث و برخی مشکلات جاری برمی‌گردد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نمای بیرونی موزه امام علی(ع)در بلوار اسفندیار در بخش تابلوهای نقاشی و تصویرگری،اسامی تکراری می‌نمایند و از هر سه-چهار تابلو،یکی به نام هنرمندی از دوستان قدیمی و همکاران دیرین رییس سازمان فرهنگی-هنری شهرداری تهران است،هرچند او یک هفته پیش میزش را به دیگری سپرد.
سازمان فرهنگی-هنری شهرداری تهران به عنوان متولی مستقیم این موزه از زمان طراحی،احداث،گشایش و بازدید و بهره‌برداری عمومی،موزه‌ی امام علی(ع)را هم‌زمان با چند مجتمع و موزه‌ی دیگر در واپسین روزهای ریاست محمد علی زم افتتاح کرد و کارنامه‌ی فرهنگی این روحانی سرشناس را-که پیش از آن، سال‌ها بر حوزه‌ی هنری سازمان تبلیغات اسلامی مدیریت کرده بود-قطورتر کرد.
موزه‌ی امام علی(ع)با مجموعه‌ای از تابلوهای نقاشی،نگارگری و خوش‌نویسی،فاقد شاخصه‌های یک موزه(گنجینه)است، چرا که عنصر قدمت،مهم‌ترین مولفه‌ی شکل‌گیری یک موزه است و بازدیدکننده انتظار دارد چیزی غیر از آثار،اسناد و بر جای مانده‌های قدما را نبیند."
(
, 
, 
)
