صورت خیال: در ایران محیط هنری ندیدم محادثة ومقابلة

"از نظر نوع کار،سبک یا فرم خاصی را دنبال می‌کنید؟ کارها متنوع است و در واقع یک هنرمند نباید هیچ‌وقت پابند یک سبک‌ باشد. یک سری تجربیات عجیب و غریب در ایران وجود دارد،جامعه‌ای‌ که هر روزش جدید است و هر روزش هم یک شگفت‌سازی دارد؛ولی‌ در جامعه‌ی عربی کم‌تر این تجربه‌ها وجود دارد. شما نقاشی را چگونه تعریف می‌کنید؟ درست است؛به تعبیر خودتان مثل شعر است. صورت خیال (به تصویر صفحه مراجعه شود) ؟/از نقاشی‌های باسم الرسام توریست،وقتی به ایران می‌آید،در موزه از تاریخ و گذشته و تأثیر آن دیدن‌ می‌کند یک هنرمند چرا باید تکرارکننده‌ی گذشته برای لذت و ارضای‌ چند توریست باشد. نظر شما درباره‌ی سنت و مدرنیته در نقاشی چیست؟ تا سه سال پیش اکثر نقاشان‌ خوب ایران درگیر این مقوله بودند و عذاب می‌کشیدند. مهم‌ترین چیز در یک اثر این است که من یک تصوری پیدا می‌کنم،حتی اگر بخواهم‌ خیال هم بکنم،فقط یادم نرود که آن خیال،آن تصویر و دنیایی که‌ می‌سازم،به اندازه‌ی توانایی دستم است و چیز دیگر نیست. اگر خیال‌اش با توانایی دست‌اش‌ یکی نباشد،یعنی نگاه یک نقاش با حرکت دستش یکی نشد،صداقتی در کار نیست و کاذب بوده است. در ستایش بی‌قاعدگی (به تصویر صفحه مراجعه شود) شهروز نظری در مدح و ستایش بی‌قاعدگی امروز بسیار می‌توان نوشت این‌ صنعت که روزگاری منفور بود،امروز نشان قهرمانی صاحبان آن‌ شده است،روحی که چیزی برای ارائه شدن دارد،در پی به هم‌ ریختن نظم و امنیت و وضعیت کنونی‌ست تا از این اوضاع مشوش‌ موقعیتی که شایسته‌ی خویش است،یابد؛او را راضی به آن‌چه‌ هست،نیست."