ضمیمه ی ادبی: چند شعر از چند شاعر الأدب والفن

"آهنگ‌سنجی شکسته‌ و طبلی وارونه‌ -صدای دیوانگی کوبه‌های شهر می‌آید- و در اصابت تابشی‌ بر دالانی خزنده‌ طوفانی بی‌هنگام‌ می‌وزد همه دریاها سینه به کفجوش رودها می‌دهند و محو می‌شود زمین‌ در زیر قشری‌ سترون‌ تا شاعر و آهو جهانی مبهوت را با حنجره‌های بیقرار هم‌ شروه بخوانند بوشهر 26/4/1377 برخیز سید کریم قنبری«دریا» بنیاد مرا تو کنده‌ای برخیز بر خاک سیه فکنده‌ای برخیز بر خواب و خیال جاودان تا کی‌ برخیز،اگر که زنده‌ای برخیز تقویم لبان تو کدامین شب‌ از چهره گشاده خنده‌ای برخیز تن برده‌ی زور وزر نمی‌گردد ای مونس جان،نه بنده‌ای برخیز همپای تو تا فسانه می‌آیم‌ برخیز،اگر رونده‌ای،برخیز از شاخه‌ی خشک این مترسک هم‌ پرواز کن ار پرنده‌ای برخیز بر ساحل غم ترانه می‌خوانم‌ (دریا)بده موج زنده‌ای برخیز تجربه «احمد نجاتی» نمی‌دانم چقدر از زمان ملاقات ما گذشته است و چندین فصل تا شکفتن ما باقی است روزها بی‌پروا می‌گذرند و زخمها گاهی التیام می‌گیرند گاهی می‌گسترند چقدر دست‌های ما تنهاست چقدر فصلهامان را بیهودگی پوشانده است و ما..."