هیوگس گاله آنو جادوگری از سرزمین اروگوئه مقالة

"درباره‌ این کتاب خودش می‌گوید:فکر می‌کنم که یک‌ نویسنده با نوشتن،دیگران را در آغوش می‌کشد و به آن‌ها دل می‌بندد. هدف گاله آنو در دهه‌ی 90 همان هدف‌ دهه‌های قبل است:لمس کردن واقعیت برای آن‌که‌ آن را در کتابی نشان دهد. همیشه روزنامه‌نگار بوده‌ام و نمی‌خواهم این کار را کنار بگذارم،زیرا یک‌بار که آدم وارد این دنیایی‌ جادویی نوشتن(تحریر)می‌شود،چه‌کسی می‌تواند بیرونش بکشد؟این دنیا محاسنی دارد:به تو می‌آموزد که خلاصه بگویی،تو را مجبور به ترکیب می‌کند، که برای کسی که بخواهد یک عالم چیز بنویسد خیلی جالب است. به همان شکل که دیکتاتوری و یا هرچه که‌ در اندیشه وجود دارد و آن را می‌نویسد،به تصویر هم‌ می‌کشد که نوشته‌هایش را کامل‌تر می‌کند و به آن‌ چنان قدرتی رسیده که هر طرح او خود یک اثر هنری‌ است. گاله آنو می‌گوید:تنها روش برای آن‌که داستان تکرار نشود زنده نگه داشته آن است."