داستان ایرانی: زیر پل روی پل الأدب والفن

"اما مسئله‌ی اصلی‌ این است که قاتلینی در کارنبوده‌اند و اگر نشانی‌هایی‌ که از جسد داده‌اند درست باشد فقط یک نفر آن‌ ضربه‌ها را به سروصورت او زده و باز هم اگر خبر کاملا درست باشد و ماموران انتظامی برای به دام‌ انداختن یک قاتل فراری که ربطی به این قضیه ندارد یک جسد خیالی نساخته باشند و خبرش را به‌ روزنامه نداده باشند قاتل این زن باید من باشم در حالی که من هیچ زنی را نکشته‌ام و هیچ جسدی‌ را هم زیر پل سوم بزرگراه چمران نیانداخته‌ام و اگر دارم این مهملات را می‌نویسم فقط برای این است‌ که بتوانم جوابی برای موضوعی که از لحظه‌ی‌ خواندن خبر کشف جسد ذهنم را به هم ریخته پیدا کنم و البته بعید نمی‌دانم که تا من بخواهم سر و ته‌ این مسئله را برای چندمین بار مرور کنم تا بفهمم‌ چه کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه است ماموران پلیس همان‌ جوری که این جسد خیالی را کشف کرده‌اند در کیف دستی قهوه‌ای رنگی که در دست جسد... چون من هنوز هم به پیدا شدن یک جسد در زیل پل سوم بزرگراه (به تصویر صفحه مراجعه شود) چمران آن هم ساعت 6 صبح توسط یک رفتگر که‌ به نیروهای انتظامی خبر داده باشد شک دارم چون‌ چیزی‌که من از بالای پل پایین انداختم باوجود این‌که یک کیف قهوه‌ای رنگ در دستش بود جسد یک زن 36 ساله با موهای قهوه‌ای و چشم‌های‌ عسلی نبود."