ملخص الجهاز:
"هفتاد سال سابقه شیلات و سی سال پس‌زمینهء تولید ماهی سرد آبی(قزل‌آلا)و گرم آبی(کپور ماهیان)نتیجه‌ای بسیار کمتر از آنچه باید به جای گذاشته:800 گرم مصرف سرانه پروتئین سفید!یک مقایسهء آماری عمق عقب‌ماندگی را نشان می‌دهد:کامبوج فقرزده 20 کیلوگرم؛مصر 13 کیلوگرم؛بحرین 12 کیلوگرم و ترکیه همسایه که مشترکات فرهنگی فراوانی با ما دارد 11 کیلو گرم!
ناتوانی ما در این میان از کجا سرچشمه می‌گیرد؟عدم امکانات طبیعی یا ضعف مدیریت؟ به گفتهء مهندس علی اشتری یکی از کارشناسان این رشته در ایران،توان بالقوهء کشورمان در تولید پروتئین ماهی بسیار زیاد است مثلا با اختصاص زمینهای باتلاقی و زه گرفته نظیر دشت ری یا تبدیل اراضی درجهء 4 یا 5 غیر قابل کشاورزی می‌توان حدود 5 تن ماهی در هکتار تولید کرد.
و یا استفاده مضاعف از شالیزارها برای پرورش ماهی تجربه‌ایست که کارائی آن به اثبات رسیده است،چین با همین روش در هرهکتار شالیزار تا 500 کیلو ماهی و 2 الی 3 تن برنج تولید می‌کند(50 درصد کپور ماهیان مورد مصرف این شکور در مزارع ماهی تولید می‌شود)."
(
, 
, 
)
