ملخص الجهاز:
"سرمقاله «علمی شدن سیاست یا سیاسی شدن علم» از تبیین دستگاه معرفت شناسی علمی به شکل امروزیش توسط کانت زمان چندانی نمیگذرد ولی از ارسطو تا کنون خاطر دانشمندان صدیق بواسطه رخنه پارهای پارادوکسها همواره آزرده شده است.
ت اگر بتوان ارسطو را جدیترین فرد در افشاء پارادوکسها معرفی کرد (ارغنون)از تلاشهای امام فخررازی،غزالی و لایبنیتس که با بیان استثنائات خود دریچه جدیدی بر فلاسفه گشود نمیتوان بسادگی گذشت و شاید بتوان خدمتی را که این افراد به دستگاه معرفت شناسی علمی کردند را بیشتر متوجه معرفی پارادوکسها دانست تا تبیین اصول علمی و این خود خدمتی بزرگ به مشروعیت دستگاه معرفت شناسی علمی بود.
قرن بیستم را به نحوی شاید بتوان قرن حاکمیت مغالطههای دستگاه علمی نام نهاد و در واقع اگر چه نمیتوان علم را در خدمت تفکر سیاسیون قلمداد کرد ولی به جرأت باید گفت مغالطههای علمی بیشترین سهم را در برپائی حاکمیتهایی دانست که انگ علمی با خود داشتند."