آدمیت - مجلة همایون مقالة

"بقلم آقای میرزا محمد تقی اشراقی بقیه از شماره قبل آدمیت بزرگترین سر حد کشور آدمیت گوهر زندگی است که‌ دریای هستی را بجنبش آورده است این گوهر گرانبها چیست که‌ اندکی از او را که تخم گیاه دارد،مراتب هستی را می‌پیماید و بالاخره‌ از گریبان گل سر بیرون میآورد و بستر خود را در میان برگهای گل‌ پهن میکند و با رفقای خود دست بگردن و هم‌آغوش در بستر گل می‌ آسایند؛و هرگاه این روح از او بیرون رفت خوراک ستوران و پایمال‌ این و آن است ملل حیه دنیا و افراد زندهء بشر کسانی هستند که قبر طبع بهیمیت‌ را برهم زده و از گریبان زیبای آدمی سر بیرون آورده باشند؛یعنی‌ زنده‌دلان عالم کسانی هستند که آثار حیواتشان از سر تا پای مملکت‌ از محله و خانه و لباسشان نمودار باشد. قومی که آثار حرکت از اطراف مملکت و شهر و گفتار و رفتارشان میبارد لباس زیبای حیات- را دربر نکرده‌اند و بی‌جهت نام خود را حیوان ناطق میگذارند."