ملخص الجهاز:
بحث در موضوعات حقوقی عامل سوءنیت در افترا در اسناد گناه باشخاص که بموجب قانون کیفر عمومی جرم تشخیص شده این مسئله موردبحث است که شرط اساسی در کناه بودن اسناد مزبور وجود سوءنیت در اسناددهنده خواهد بود یا خیر؟ بعضی را عقیده بر اینستکه قانون کیفر عمومی منصرف از شرط فوق بوده و اصولا هم صرف اسناد گناه و عمل زشت بشخص با فرض عدم ثبوت قابل تعقیب است چه منظور از جرم دانستن این امر حمایت جامعه و افراد نیک آنست از حمله بیجهت اشخاص و در حقیقت مجازات مزبور برای آشنا کردن مردم و خودداری آنها از تهمتزدن بیجهت باشخاص است از طرف دیگر نتیجه و زیان حاصله برطرف جرم بوجود یا عدم وجود سوءنیت یکسان است-افراد جامعه نیز باید قبل از آنکه عمل زشتی را بکسی نسبت دهند عواقب سوء آنرا در نظر گیرند-اگر با اینحال خواستند بی جهت دامن تقوی و عفت کسیرا لکهدار کند سزاوار است کیفر آنرا ببینند لکن عقیده مزبور صحیح نیست چه بموجب اصول کلی و قواعد اساسی در حقوق جزائی در برخی گناهان وجود قصد رکن اصلی در تشکیل گناه است-درمورد افترا نیز وجود رکن مزبور شرط حتمی خواهد بود-چه مادام که شخص قصد اضرار بغیر نداشته و در اقدام بعمل خود بهیچوجه نظر سوء و فکر اضرار بغیر ندارد نمیتوان او را بعنوان افترا که شرط اصلیش وجود همان عامل اضرار است مسئول دانست همچنین نتیجه و زیان حاصله بطرف جرم بهیچ عنوان نمیتواند ملاک وجود جرم تشخیص داده شود بلکه گاه با فقدان هرگونه ضرری وجود گناه ممکن است-و کاه برعکس ضرر حادث ولی گناه وجود خارجی ندارد.