خلاصة:
ین مقاله نظریه سرمایهگذاری در سرمایه انسانی را با عنایت به مؤلفه احتمال بیکاری و عدم اطمینان در مورد عایدات آینده افراد مورد تحلیل قرار میدهد.سپس،ضمن کارت الگوی خاص توزیع درآمد شخصی آن را در جامعه ایران به کار میگیرد و به محاسبه طول بهینه تحصیل در نظام آموزش عالی کشور میپردازد و به این نتیجه دست مییازد که طول تحصیل در نظام آموزشی عالی ایران بهینه نیست.
ملخص الجهاز:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول(1)گروههای تحصیلی بر مبنای دادههای به دست آمده از نمونهگیری از آنجا که زمان پیوسته مد نظر گرفته شده و دادههای درآمد هم به صورت حقوق ماهانه مد نظر است،در برآورد رابطه تحصیل-درآمد و احتمال بیکاری و طول مدت تحصیل،از تعداد ماههای تحصیل در مقابل میزان درآمد ماهانه افراد از طریق حقوق و دستمزد استفاده گردیده است.
(13)(به تصویر صفحه مراجعه شود) نتایج تخمین این تابع برای 11 گروه تحصیلی به صورت جدول(1)است (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول(1)نتایج محاسبات توزیع درآمد شخصی در این جدول منظور از میانگین شرطی،محاسبه میانگین توزیع با این شرط است که b<(s)y است یعنی اینکه عایدی بزرگتر از منفعت بیکاری باشد،برای هر یک از تابع توزیعهای تخمین زده شده ضریب جینی نیز محاسبه گردیده است همچنانکه از ستون آخر جدول مشهود است در گروه لیسانس غیرمهندسی کمترین نابرابری و در گروه دکترای حرفهای بیشترین نابرابری وجود دارد.
اطلاعات لازم به طور خلاصه به قرار ذیل است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول(4)اطلاعات لازم برای محاسبه طول بهینه مدت تحصیل(هزار تومان در ماه) (1)-مکارم حسینی«محاسبه بازدهی آموزش»دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران،پایاننامه کارشناسی ارشد سال 1373 (2)-محاسبه بر اساس اطلاعات گرفته شده از سازمان تأمین اجتماعی 1373 با داشتن اطلاعات بالا میتوان طول بهینه مدت تحصیل را از نظر فرد سرمایهگذار محاسبه کرد."