ملخص الجهاز:
"پس از طرح شدن سیاستهای مذکور، اقدامات دارای اولویت در برنامه ششم در مطالعات ستیران، به شرح زیر عنوان شده است: -تسریع در امر ساختمان دانشگاههای جدید در شهرهای کرمانشاه، رشت، ساری، همدان، سیستان و بلوچستان، رضائیه و کرمان -اتمام دست کم قسمتی از دانشگاه صنعتی شریف در اصفهان -تجدید نظر در فرمول دانشگاههای پراکنده در کرمانشاه و سیستان و بلوچستان -ایجاد تعدادی انستیتوی تکنولوژی در شهرهای متوسط(زنجان، دزفول، سنندج، خرمآباد یا بروجرد و بندرعباس) 14 بررسی مرحله اول مطالعات از دیدگاه آموزش عالی نشان میدهد که این مرحله حاوی سیاستهایی عمدتا بخشی، و نه بخشی-منطقهای برای بخش آموزش عالی است که به دنبال بررسی سیاستهای جاری دولت وقت ارائه شده است.
به عبارت دیگر، سیاستهای آموزش عالی در هر یک از فضاهای 4 گانه ذکر شده برای بخش خدمات (تهران، 12 شهر اصلی، شهرهای متوسط، شهرهای کوچک و محیط روستایی)نیز، هر چند این فضاها متکی بر اصول تعیین کننده مناطق مختلف در یک برنامه آمایش سرزمین نیست، نامشخص است و معلوم نیست سرمایه گذاریهای آموزشی در چه جهاتی باید گسترش یابد.
اما این مطالعات در ترکیب عوامل مذکور و دستیابی به استراتژیهای ترکیبی در سطح مناطق، و نیز به کارگیری اصول پایه آمایش موفق نبوده و نتوانستهاند راه خود را برای دادن پیوند بین استراتژیهای بلند مدت و برنامههای میان مدت بیابد، در این راه آموزش عالی نیز، گر چه به عنوان نوعی خدمت برتر و دارای آثاری مهم بر آمایش سرزمین پذیرفته شده است، اما عملا به رهنمودهای مشخصی برای گسترشهای خود در افق دورنگر در پهنه سرزمین و در ارتباط با دیگر فعالیتهای اقتصادی-اجتماعی دست نمییابد چه، مطالعات مذکور فاقد تصویر روشنی از توزیع فعالیت و جمعیت در بلند مدت در مناطق مختلف کشور، و به تبع آن، توزیع فضایی آموزش عالی برای ایجاد تعادلهای منطقهای و توسعه مناطق است."