ملخص الجهاز:
"قرطبی،به مناسبت تفسیر آیهٔ 21 سورهٔ کهف،در ضمن بحثی نسبتا تفصیلی دربارهٔ ساختن مسجد بر روی قبور و دفن اموات در مسجد، و بنای ساختمان بر قبر، و این که چیدن سنگ بر روی قبر برای علامتگذاری مانعی ندارد، نوشته است: لا بأس بوضع الأحجار لتکون علامة؛لما رواه أبوبکر الأثرم قال:حدثنا مسدد، حدثنا نوح بن دراج،عن أبان بن تغلب،عن جعفر بن محمد قال:کانت فاطمة، بنت رسول الله(ص) تزور قبر حمزة بن عبدالمطلب کل جمعة و علمتهبصخرة؛14 سنگ گذاشتن بر روی قبر به منظور علامتگذاری،مانعی ندارد؛به دلیل روایتی که ابوبکر اثرم نقل کرده و در آن آورده که مسدد روایت کرده که… فاطمه،دختر پیامبر خدا ـ که درود و سلام خدا بر او باد ـ هر جمعه به زیارت قبر حمزه میرفت و آن را با سنگ علامت گذاری کرده بود.
قرطبی بر اساس روایتی دیگر،سه تن را با تعبیر سیدة نسأ أهل الجنة یاد کرده41 و در ادامه،با استناد به این که به مریم وحی شده و بنا بر این،از مقام نبوت برخوردار است،مریم را برترین بانو معرفی کرده و قید «اولین و آخرین» را هم برای ادعایش آورده و آنگاه در توصیف مریم افزوده: خداوند به مریم ویژگیهایی داده که به هیچکس نداده و آنها را چنین برشمرده است:ان روح القدس کلمها و ظهر لها و نفخ فی درعها و دنا منها للنفخة،فلیس هذا لاحد من النسأ و صدقت بکلمات ربها و لم تسأل آیة عند ما بشرت کما سأل زکریا من الآیة و لذلک سماها فی تنزیله صدیقة،فقال:وأمه صدیقة42(مائده،5/75) روح القدس با مریم سخن گفت و در درون او دمید و به برای دمیدن در او، به وی نزدیک شد و هیچ زنی چنین نیست."