ساتی در هند باستان مقالة

"باید اضافه شود که کاهنان آنان را به این امید نیز ترغیب می‌کردند که وقتی در آتش هستند و قبل از این‌که روحشان‌ تسلیم شود،خدای«رام»2چیزهای شگفت‌انگیزی را بر آن‌ها آشکار خواهد ساخت. زنانی که حاکمان قاطعانه اجازه‌ی خودسوزی را به آن‌ها نداده‌ بودند بقیه‌ی عمر خویش را در شرایط سخت همراه با انجام اعمال‌ خیرخواهانه سپری می‌کردند. سرانجام هنگامی که منشی به او اشاره‌ می‌کرد که رشوه را دریافت کرده است،اجازه می‌داد آن‌چه می‌خواهند انجام دهند و با خشم به بت‌پرستان همراه زن می‌گفت:«همگی به نزد شیطان بروید!» به محض کسب اجازه از حاکم،این افراد در حالی که آلات موسیقی مانند طبل و فلوت نواخته می‌شد،به منزل متوفی می‌رفتند و از آن‌جا،جسد را تا کنار رودخانه یا آبگیر،یعنی جایی که قرار بود سوزانده شود همراهی‌ می‌کردند. زنی که‌ تصمیم به خودسوزی داشت،در حالی که پیشاپیش او نوازندگان بودند و خود را با زیباترین جواهرانش آراسته بود،رقص‌کنان به سوی محل‌ سوزاندن پیش می‌رفت و به صورت نیمه‌دراز کشیده بر توده‌ی هیزم‌ قرار می‌گرفت."