سه نامه از لایق شیرعلی المتفرقات

"مهم آن‌ است که ما فارسی زبانان پیوند معنوی چند هزار سالهء خویش را احساس کنیم و اوج‌ نهیم،محراب یگانگی فرهنگی‌مانرا روبه رو ببینیم،سجود آریم و بالاخره دوستان با فرهنگ ایرانی ما باید بدانند که در ماوراء النهر خویشی و تبار تاریخی دارند و فراموش‌ نکنند که زبان فارسی دری به قول ملک الشعرا بهار از این مرز به سایر ایران سرایت کرده. (به تصویر صفحه مراجعه شود) آبان 1370-دفتر محی الدین عالم‌پور در دوشنبه-از راست:دکتر خسرو رضوی-دهباشی-دکتر پروانه‌ جمشیدی-پروفسور هوتسبزگ و لایق شیرعلی(عکس از محی الدین عالم‌پور) امروز در راه احیای فرهنگ مشترک ما و بازگشت به خط فارسی در تاجیکستان سعی و کوششهائی به نظر می‌آید،امیدواریم که خط سنتی ما(حالا خط ما سیریلیک است)احیا شود و از هم‌پاشیدگی‌های ما را هم آرد. جناب آقای دهباشی شما که چند روز با دعوت بنیاد زبان فارسی تاجیکی مهمان تاجیکستان بودید با چشم خود دیدید و احساس کردید که مردم تاجیک چه توجه زیادی،چه نیاز و تشنگی‌ بی‌اندازه‌ای به فرهنگ ایران دارند."