یادی از دیدار نیما و شهریار أخبار وتقارير

"همان خانه که وقتی مرحوم دکتر چایچی همسایهء استاد شهریار دیوار خانه‌اش را بالا برد استاد از ناراحتی شعر معروف زیر را گفتند: آسمان با دیگران صافست و با ما ابر دارد می‌شود روزی صفا با ما هم اما صبر دارد پایه‌های کلبه من چون دلم لرزان و ویران‌ لیکن اصطبل فلانی پایه‌ئی استبر دارد باید اضافه کنم آن سالها استاد شهریار در وضع روحی مخصوصی قرار داشت و کسی را به‌ حضور نمی‌پذیرفت و حتی بعضی از ارادتمندان خود را از در خانه می‌راند و این امر موجب‌ رنجش گروهی از دوستان استاد شد و تا آخر عمر دیگر پا به منزل شهریار نگذاشتند."