ملخص الجهاز:
"در واقع، ضمن آنکه اکثریت اعضای آن طبقه از این امتیازات برخوردار بودند، امکان داشت که بر اثر تقصیر خود، یا اتفاق بد، ثروت خویش را از دست بدهند، ولی با وجود این، مقام اجتماعی و امتیازات خود را حفظ کنند.
در این که یک وجه تمایز طبقاتی در اختلاف مقام اجتماعی افراد وجود داشت، با توجه به مجازاتهای جاری به خاطر ضرب و شتم آشکار میشود که بر طبق آن، فردی از طبقه اشراف میتوانست تاوان دقیق آسیبهایی را که از یکی از افراد همطبقه خود دیده بود، عینا مطالبه کند، در صورتی که، اگر همان آسیب را فردی از افراد طبقه متوسط به او میرساند، گناهکار میبایست غرامت را به صورت پول پرداخت کند.
بدین معنی که اگر دو فرد از طبقه متوسط با یکدیگر به مشاجره میپرداختند و یکی از آنها به حمله ناشایستی علیه دیگری دست میزد، مهاجم را فقط جریمه میکردند ولی هر گاه این مشاجره میان دو تن از اشراف روی میداد، جریمه بیشتر بود.
اگر شوهر اموالی داشت که زن به وسیله آن میتوانست در طی دوران اسارت شوهر از آن استفاده کند، زن عذری برای ازدواج مجدد نداشت، و اگر همسر مرد دیگری میشد، این ازدواج قانونی به شمار نمیآمد، و آن زن به جرم زنا به مجازات شدید میرسید.
کنیز صیغه مورد نظر اگر چه ممکن بود کودکانی از این شوهر به دنیا بیاورد، ولی همیشه نسبت به همسر اول مقام پایینتری داشت، و اگر میکوشید که خود را همپایه زن اول بداند، زن اول حق داشت که او را داغ کند، و در گروه کنیزان جای دهد."