یاد او - مجلة گوهر الأدب والفن

"یاد او شکوفه دیدم و یاد جمال او کردم‌ شکفت خاطر من تا خیال او کردم‌ هر آن لطیفه که گفتم ز لطف و نزهت گل‌ چو نیک درنگری وصف حال او کردم‌ فضای تیرهء طبعم چو روز روشن شد بدل چو یاد ز صبح صال او کردم‌ ز شوق،قامت سرو چمن برقص آید سخن چو از قد با اعتدال او کردم‌ به لاله و گل و سنبل نه رنگ ماند و نه بوی‌ چو من حدیث رخ و زلف و خال او کردم‌ هوا خوش است و چمن دلکش است و یار بکام‌ بیار باده که حالی مجال او کردم (*)آقای عبد الرحمن پارسا تویسرکانی از شاعران و نویسندگان نامدار معاصر که هر مصراع دارای دو تکیه و بنسبت 3(به تصویر صفحه مراجعه شود)(به تصویر صفحه مراجعه شود)2 تقسیم شده."