پای خم - مجلة گوهر الأدب والفن

"در جوانی،گر دلی آتشفشان داری،چو کوه‌ برف پیری،چون در آمد بر سرت،خاموش باش‌ در پلاسین جامه،هرگز رو متاب،از رنج کار ور نه،دائم در عذاب،از چرخ اطلس پوش باش‌ رود،اگر جاری نشد،دریا فرو خشکد بجای‌ تا بگیری مایه از خود،چشمه‌ای پر جوش باش‌ ای فریدون،پند من در گوش دل کن،ور نه باز با هزاران خیره چشمی،خفته چون خرگوش باش"