گریز! - مجلة گوهر الأدب والفن

"دکتر صدارت-نسیم* (به تصویر صفحه مراجعه شود) گریز! از راه نا رسیده،از آنجا گریختم‌ گشتم ز فتنه دور و ز غوغا گریختم، برخاستم چو اهنگ،از چنگ باربد: همچون نوا،ز نای نکیسا گریختم، میخواست موج حادثه‌ام در کشد بکام، گریان،بسان ابر،ز دریا گریختم. چون شبروان،ز سایهء خود بیم داشتم، در سایهء سیاهی شبها گریختم. خونی مرا بگردن و رازی بسینه بود، از بین انتقام،چو موسی گریختم. چون مصطفی که در شب هجرت ز مکه رفت، هنگام شب،ز دیدهء اعدا گریختم. نه یار غار و یاری روح الامین مرا، نه فیض روح قدس،که تنها گریختم. آنجا،جوانیم همه بر باد رفته بود، نشگفت اگر،چو باد،از آنجا گریختم. *** پیراهن دریده گواهی دهد که من، آسیمه سر،ز دست زلیخا گریختم. گیتی بچشم من چو غم‌انگیز و تیره بود، زین تیرگی،بعالم رؤیا گریختم. چون طفل کو بدامن مادر برد پناه، از دست دل،بدامن صحرا گریختم. (*)آقای دکتر علی صدارت(نسیم)رئیس شعبه دیوانعالی کشور از شاعران بلند پایه و گرانمایه معاصر"