روز جدائی - مجلة گوهر الأدب والفن

"حمیدی(شکیبا)* (به تصویر صفحه مراجعه شود) روز جدائی روی گل می‌بینم و آتش فتد بر جان مرا، یاد میآرد،ز جمع دوستان،بستان مرا. چون نسیم،سوی سر و لاله،در گلزار دهر، می‌کشاند،اشتیاق دیدن یاران مرا. شیوهء شبنم،به پیش مهر،از خود رفتن است، میتوان کردن فدای مهر خود،آسان مرا. پیچک‌ار،از ساقه ماند دور،می‌افتد ز پای، دور از آن آغوش،بر خاک سیه،منشان مرا. الفت یاران شود روز جدائی بیشتر، بیشتر دلبستهء او میکند،او میکند،هجران مرا."