عبوسا قمطریرا - مجلة گوهر الأدب والفن

"روحانی* (به تصویر صفحه مراجعه شود) عبوسا قمطریرا بخواب ار دیده بودم آن عبوسا قمطریرارا، من ترسو،چو ترسا،کرده بودم ترک دنیا را. زمانی پخت‌وپز،گه شست‌وشو،گه رفت‌ورو دارم، کنم با اشگ خونین آب‌پاشی روی گلها را. سحر بیدار گردم تا سماور را کنم آتش، که خانم،ظهر اگر خیزد،بنوشد چای اعلی را. تمام کارها روزی شود اصلاح روحانی، که آقا کار خانم کرد و خانم کار آقا را، (*)آقای غلامرضا روحانی شاعر فکاهی‌گوی و طنزسرای نامدار معاصر"