دو داستان کوتاه از طبیبان کوی حافظ المتفرقات

"دو داستان کوتاه‌ از طبیبان کوی حافظ هر آنکه روی چو ماهت به چشم بد بیند بر آتش تو بجز چشم او سپند مباد شفا زگفتهء شکرفشان حافظ جوی‌ که حاجتت به علاج گلاب و قند مباد حافظ دو غزل دارد به محوریت یک رسم فرهنگ مردمی در مداوای بیماران که اگر کسی رسم‌ را نشناسد،اگر نه همهء غزل،لااقل قادر به به درک دو بیت از آن دو غزل نیست. درک این بیت حافظ تنها با دانستن این‌ رسم عوامانه و به‌اصطلاح خرافی در مداوای بیماران ممکن خواهد بود."