روان شناسی و اجتماع: این جا و اکنون راهبردی موثر در روان شناسی مقالة

"به طوری که روان‌شناس امروزی در ورای معنای واقعیت از مفهوم این‌ جا و اکنون،به‌گونه‌ای تلویحی چنین استدلال می‌کند که بسیاری از رفتارهای ناسازگارانه و عصبی، ممکن است ناشی از آن باشد که افراد همواره به زوم کردن روی مشکلات و بی‌عدالتی‌هایی می‌پردازند که احتمالا در گذشته تجربه کرده‌اند،از این منظر تجربه آن‌چه که در این‌جا و هم اکنون روی می‌دهد،می‌ تواند از کیفیتی درمان‌گرانه برخوردار باشد. پرداختن به این‌ موضوع به یک معنی دال بر آن است که شعرا و نویسنده‌گان در قرن و دوره‌های گذشته،از اهمیت‌ وقتی که در آن می‌زیستند،غافل نبودند و وجوه‌ انسانی زندگی این دنیایی را می‌ستودند: دم صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما بسی گردش کند گردون،بسی لیل و نهار آرد اما عبارت«این‌جا و اکنون»در روان‌شناسی به‌ مفهوم خاصی دلالت دارد. مفهوم این‌جا و اکنون که در حوزه روان‌شناسی و در چهارچوب نظریه‌ی گشتالت‌گرایی بسط داده شد، به منزله‌ی یکی از فنون مداخله‌ی روان‌شناسی،تغییر رفتار و احساس و ذهنیت کلیشه‌ای را هدف خود قرار داده است. درمان‌ گر فیدبک‌های ضروری را ارائه می‌دهد و هم‌ چنین توجه دارد تا کوش‌های مددجو را برای‌ فرار از تجربه کردن(مثلا از طریق صحبت کردن‌ درباره گذشته،آینده و تجربه‌ی شخصی و نه تجربه‌ ی این حالت در لحظه اکنون)ناکام گذارد علاوه‌ بر صداقت درمان‌جو با خود،صداقت با پیام‌های‌ احساسی،کلامی و غیر کلامی خود،گشاده بودن‌ و آمادگی برای رویارویی با تجارب جدید به‌ لحاظ احساس و ادراک،به ویژه در سطح هیجانی‌ -عاطفی که از ویژه‌گی‌های هرنوع مداخله‌ی‌ درمانی در روان‌شناسی است،روی‌کرد گشتالت‌ گرایی واجد خصیصه‌های دیگری نیز هست: کشف نیازهای روان‌شناختی و خطاهای ادراکی و قضاوتی در ظرف زمان و مکان یعنی این‌جا و اکنون‌ میسر می‌گردد."