نقش عشق - مجلة فرهنگ کوثر الأدب والفن

"قلم مو، رنگ، آب، بوم -راست می‌گی مادر همه چیز هست. -نه خودت برو مادر التماس دعامادر نگاهی دیگر به صورت پسرش‌انداخت و بی‌آنکه چیزی بگوید از اتاق خارج شد. از ورای پرده اشک پسرش کاظم را دیدکه قلم مو به دهان گرفته بود و با سرپنجه‌های پا رنگها راترکیب می‌کرد. نگاهش به بوم نقاشی افتاد که هنوز سپید بود و بازبان بی‌زبانی فریاد می‌زد: «به من هویت‌بده!» ناگاه به یادتابلوی عصر عاشورا اثر جاودانه استاد فرشچیان افتاد. سپیدی بوم آرام آرام در نظرش محو شد و به جای آن پنجره‌ای‌گشوده شد به صحرای کربلا: کاظم خیمه‌هایی چند را دید در کنار هم‌و در آستانه آنها کودکانی که دستها را سایه‌بان دیده‌ها کرده‌بودند و دور شدن سواری را نظاره می‌کردند. مادر وقتی به خانه رسید یکراست‌به اتاق پسرش رفت. پسرش کنار بوم نقاشی به خواب رفته بود. مشک آب، اسب بی‌سوارکودکان و خیمه‌ها همه عناصر تشکیل‌دهنده این نقاشی بودند و یادآوریک حماسه بزرگ، حماسه عصر تاسوعا."