بهار - مجلة فرهنگ کوثر الأدب والفن

"«بهار» زینب سید میرزایی بهار چیست؟ آیا فصل است؟ نوعی تحول است؟ نام است‌یا توصیف؟ بهار را در کجا می‌توان یافت؟ و قلمرو آن تا کدامین سرزمین‌است؟ بهار آوای آسمانی طراوت است که به دل شور شکفتن و به دیده‌شوق باریدن، می‌بخشد. بهار روح مسیحایی زندگی است و آب زلال حیات و شراب ناب بهشتی‌که آدمی را زنده و سرمست می‌سازد. بهار را می‌شود در دیده‌های بارانی مولا علی(ع)و در هدیه تبسم‌زهرا(س)، یافت. بهار در دیده‌های بارانی مولا «سید علی‌» هنگام قنوت، دیده رامی‌نوازد و در تبسم آسمانی او هنگام دیدار با جوانها به چشم‌می‌خورد; که خود او فرمود: «هنگامی که با جوانان هستم، احساس طراوت می‌کنم. بهار را می‌توان در مناجات سحرگاهی آن جانباز، یافت که نیمی‌از وجودش تا خدا، پرواز کرده و نیمی دیگر پاسداری ما را از خون‌بهار آفرینان به نظاره نشسته است. اهل دل هر سحرگاه بهاری، همان بهاری که هر نیمه شب می‌آید،هنگام تحویل سال هفت‌سین می‌گسترند و آن را به: «سجده‌» «سلام‌» «سلامت‌» «سعی‌» «سداد» «سرور» «سربلندی‌» می‌آرایند."