نبات اهدائی - مجلة فرهنگ کوثر الأدب والفن

"اذان تازه تمام شده بود که صدای مادر بلند شد: ـ محسن, محسن, پسرم پاشو! یک لحظه احساس کرد که اتاق دور سرش به چرخش در آمده است, مادر نگاهش را از استکان ها برداشت و به محسن خیره شد: ـ چرا واستادی؟! لقمه مادر در دهانش ماند و بدون این که آن را قورت دهد, گفت: ـ چی شده؟ محسن, بگوببینم چی شده؟ محسن سرش را پایین انداخته بود و حرف نمی زد. محسن سرش را از مادر برگرداند و گفت: ـ دکترها همه قطع امید کردند, گفتند دست من خوب شدنی نیست, حتما باید قطع بشه و گرنه خطریه. محسن نگاهی به نباتی که دست آقا بود, انداخت و دست چپش را دراز کرد تا نبات را بگیرد. اول فکر کرد خواب می دید ولی وقتی باند باز شده دست راستش را دید و وقتی دید دست راستش درد را حس نمی کند و سالم است, فهمید که خواب ندیده بود."