پایداری صلح در تاجیکستان؛ الزامات گریزناپذیر مقالة

"سازمان ملی‌ آریانای بزرگ نیز اعلامیه‌ای در همین راستا و با تایید«آشتی و بازگشت آرامش به تاجیکستان، صادر کرده و هم چنین حزب دموکراتیک نیز این‌ حرکت را مورد استقبال قرار داده است. آفت انحصار طلبی و منطقه‌گرائی اما،اگر قرار باشد این آشتی پایدار بماند و سرزمین تاجیکستان رو به پیشرفت و توسعه‌ گذارد،می‌بایست همهء نیروهای سیاسی و اجتماعی واقعی سرزمین مزبور در تعیین‌ سرنوشت شریک باشند. بدین سان،افزون بر مشارکت دادن سازمان‌ ملی آریانای بزرگ،سازمان رستخیز و حزب‌ دموکراتیک،می‌بایست دیگر سازمانها و گروههای سیاسی کوچکتر نیز در امر حکومت و تعیین سرنوشت کشور،مشارکت داده شوند. کوتاه سخن‌ آنکه توافقنامه‌ی آشتی میان حکومت آقای امام‌ علی رحمان اوف و گروه اپوزیسیون یعنی آقایان‌ «نوری-توره جان‌زاده»،هنگامی می‌تواند بدل به‌ «وحدت ملی»در تاجیکستان شود که موارد زیر با دقت و حسن نیت مورد توجه قرار گیرند: الف:گروهها و احزاب سیاسی و به ویژه‌ احزاب ملی کشور مزبور که دارای نفوذ قابل‌ توجه میان توده‌های مردم تاجیکستان‌اند،در امر حکومت و تعیین سرنوشت سرزمین، مشارکت داده شوند."