ملخص الجهاز:
"هادی شفائیه در سالهای ابتدایی این قرن به دنیا آمد(1302 در تبریز)به علت اهمیتی که خانوادهء او برای عکس و عکاسی قائل میشد،در ده سالگی اولین عکس خود را با یک دوربین سادهء خانگی گرفت.
او،چون بسیاری از عکاسان در دههء 30،نیاز دید مکانی را برای خود به عنوان عکاسخانه دست و پا کند تا در کنار کار هنری،بتواند از طریق صنعت عکاسی نیز امرار معاش کند؛چون او حالا دیگر به تخصص خود(که دکترای داروسازی بود)بیعلاقه بود و خوش داشت به عکاسی بپردازد.
»6 توصیههای هنری مصطفی افتخار و این که هادی عکسها را رتوش نمیکرد و در قطع خاصی(در چند نسخه)چاپ میکرد و تلاش داشت از هنرمندان به صورت افتخاری (مجانی)عکس بیندازد،او را معروف خاص و عام کرد.
و این یادداشت نیما نشان میدهد دکتر شفائیه در آتلیهء خود تنپوشهایی داشته که احتمالا با نورهای آتلیه هماهنگ بوده و در اغلب مواقع به اجبار از لباس معمولی هنرمند و هنرپیشه استفاده نمیکرده است.
امروزه دیگر وی را جزو عکاسان کلاسیک ایران قلمداد میکنند؛یعنی بدتر و در دهههای 40 و 50،با حضور عکاسانی چون احمد عالی،رضا نوربختیار و سودابه قاسملو، عکس هنری تعبیر دیگری به خود گرفت و عکاسی شفائیه از کسان،جزء عکسهای پرسنلی بیشتر قلمداد شد.
حتا در کتاب آکادمیک و علمی خود نتوانسته بود وجههء معلمی را فراموش کند و همچون آموزگار دبستانی،در سطر آخر گویی بچهها را«هی»میکند وقتی مینویسد:«قسمتی از مطالب کتاب حاضر را،در اولین سالهای انتشار مجلهء «هنر و مردم»،یعنی بیست و پنج سال پیش،در آن مجله نوشته بودم که اینک به اصطلاحات لازم،از لحاظ تغییر و تحولاتی که در این مدت به وجود آمده است،به نظر خوانندگان میرسانم."