گزارش سمینار فریدون آدمیت و تاریخ نگاری ایران معاصر أخبار وتقارير

"چون قرار است به آدمیت در سال‌های پایانی بپردازیم بد نیست بدانید که یک مقاله (به تصویر صفحه مراجعه شود) هم پیش از این رساله در نشریه کتاب جمعه با عنوان "عقاید و آراء شیخ فضل الله نوری‌" در سال 1359 منتشر کرده بود. آدمیت تا پایان عمر در فاصله سال‌های بعد از انقلاب به ویژه از سال 60 به بعد کتاب‌های:شورش بر امتیازنامهء رژی،مجلس اول و بحران آزادی که در واقع جلد دوم‌ ایدئولوژی نهضت مشروطیت بود و کتاب تاریخ فکر از سومر تا یونان و روم و تجدید چاپ مقالات تاریخی را منتشر کرد. سخنران بعدی دکتر کریستف ورنر (Christoph Werner) استاد دانشگاه ماربورگ‌ آلمان بود که سخنرانی خود با عنوان: بازخوانی شاهکار فریدون آدمیت:«امیرکبیر و ایران» دکتر ورنر گفت: اهمیت امیر کبیر و ایران در این است که بیوگرافی تاریخی که نمی‌تواند با شرح‌حال و یا زندگینامه سنتی مقایسه کرد به انواع تاریخ‌نگاری مدرن در ایران اضافه نمود. شهرت کسروی به این دلیل است که در نوشت‌هایش حوادثی را که در نخستین‌ سال‌های سدهء بیستم میلادی در تهران و تبریز به وقوع پیوست،از نقطه نظر سیاسی‌ مطالعه و بررسی می‌کند؛درحالی‌که فریدون آدمیت به تاریخ اندیشه و زمینه‌های فکری‌ انقلاب مشروطیت توجه دارد و در آثارش انگشت روی نکات ذیل می‌گذارد: تلاش ایرانیان نواندیش برای برقراری قانون در کشور و متقاعد کردن شاه و اطرافیانش به اجرای حکومت قانون."