ملخص الجهاز:
"باید توجه داشت که اقرار و اعتراف متهم بمنظور استفاده از ارفاقات قانونی قاضی را بهیچوجه مکلف نمینماید که در میزان مجازات بصورت امری تکلیفی دست بتقلیل و تخفیف مجازات بزند بلکه عملا چون اقرار و تسلیم بدعوای دادستان دلیل بر صداقت و راستگوئی متهم است بدین سبب این امر کمک به دستگاه کشف جرم در کوتاهکردن مراحل دادرسی کرده،از طرف دیگر یکی از علل اخلاقی و عاطفی است که نوعا در اینگونه موارد موجب میشود قاضی از اختیارات قانونی خود در زمینه تقلیل مجازات استفاده نماید.
برای روشن شدن مطلب علمای حقوق چنین استدلال کردهاند که هر آینه دو نفر متهم بشرکت در جرم واحدی باشند و یکی از آنها با تسلیم و اعتراف بادعای دادستان خواسته باشد از ارفاقات قانونی استفاده نماید و از این رهگذر نیز بمجازات کمتری محکوم شود و دیگری که از این حق استفاده نکرده ممکن است در دادرسی بمجازات سنگینتری محکوم شود که در این صورت اصل عدالت و قضاوت صحیح چه وضعی پیدا میکند؟آیا صرف اقرار متهم دلیل مقنع و کافی محسوب است تا بتوان دو نفر را که از نظر انتساب بزه در شرائط کاملا مساعدی هستند با دو مجازات محکوم کرد؟که البته تاکنون جواب قانعکنندهای باین امر داده نشده است."