دیدگاه/ نگاهی به امور قرآنی کشور مقدمة ومراجعة

"ناتوانی نهادهای فرهنگی دولتی در پاسخگویی به نیازهای روزافزون مردمی‌ در این خصوص،موجب شکل‌گیری تشکلهای مردمی فراوان شد و بسیاری از دلسوختگان و عاشقان قرآن کریم بدون هرگونه چشمداشتی زندگی خود را وقف‌ کارهای قرآنی کردند و از سر احساس وظیفه مشکلات طاقت‌فرسایی را تحمل‌ کرده،با کمترین امکانات بیشترین فعالتیها را سامان دادند،اما به دلیل عدم‌ حمایت جدی دولتی و عدم تناسب امکانات با نیازها،آنان نیز از جوابگویی به‌ خواسته عمومی جامعه ناتوان شدند،و با کمال تاسف مشکلات عدیده موجود بر سر راه اینگونه فعالیتها و نیز اقتضائات اقتصادی و فرهنگی جامعه،موجب‌ سردرگمی و پاس بسیاری از نیروهای علاقه‌مند و مخلص،و بی‌تفاوتی و کناره‌گیری آنها و در نهایت به سرازیری افتادن این جریان و افول کارها شد. اما عملکرد این دو سازمان ضمن برخورداری از نکات مثبت،نقاط ضعفی‌ نیز داشته است که با توجه به هدف این نوشتار به رئوس نقاط ضعف پرداخته‌ می‌شود: 2-1-شاید مهمترین اشکالی که در فعالیتهای قرآنی کشور شاهد هستیم‌ عدم هماهنگی نهادهای عمل‌کننده و نبودن یک مرجع عالی برای سیاستگذاری‌ و تقسیم کار باشد که منجر به موازی کاری و در بعضی موارد سایش و تنش بین‌ این نهادها میگردد و سازمانهای مذکور نیز از این قاعده مستثنی نیستند. علاقمندان به قرآن در طول سالهای پس از انقلاب،ضمن ادامه‌ دادن به کارهای سنتی و هیاتی،با تشکیل دادن کانونهای قرآنی و دارالقرآنهای‌ بی‌شمار،با بهره‌گیری از شیوه‌های نوین به این امور پرداختند و صادقانه و مخلصانه،تمامی همت خود و بعضا زندگی خود را در این راه مصروف نمودند،اما بر سر راه آنان موانعی جدی وجود داشته و دارد که پرداختن به آن لازم به نظر میرسد: 5-1-اولین مشکل اینگونه تشکلها،نداشتن امکانات لازم و عدم حمایت‌ آنها از سوی نهادهای دولتی است."