دویدن بدون مانع (یادداشتی بر هفتمین بی ینال نقاشی در مرکز فرهنگی هنری صبا) مقدمة ومراجعة

"به نظر می‌رسد با پرهیز هنرمندان صاحب‌نام از شرکت در هفتمین بی‌ینال این‌ پیش‌فرض محقق شده است و عملا نمی‌شود انکار کرد که‌ در این بی‌ینال با موج جدیدی از نقاشانی مواجه هستیم که تا پیش از این ابدا فرصت نمایش پیدا نمی‌کردند. هرچند این گفته پاسخ به این شباهت‌ها را توجیه‌ نمی‌کند،مگر بی‌دقتی انتخاب‌ها در مرحله اول!باز هم لازم‌ می‌دانم که بگویم:شکی نیست که انصراف خودخواسته‌ بسیاری از هنرمندان سبب شد تا شکل رایج نام‌سالاری در بی‌ینال شکسته شود و از دیوارهای بی‌ینال مجالی برای عرض‌ اندام نسل جوان‌تر پیدا کند،اما از سوی دیگر بام این مجموعه‌ به دلیل آن‌که بخش‌های مهمی از حوادث مهم و رایج‌ هنرهای تجسمی را نمایش نداد و به دلیل تساهل و تسامح در انتخاب و گزینش،دروازه ورود به بی‌ینال را بازتر از گذشته‌ گذاشت،در عمل به یک نمایشگاه گروهی از دانشکده‌ها و مراکز آموزش هنر مبدل شد. این‌بار بسیاری از هنرمندان تثبیت شده(و حتا جوان‌ترها)با تماس تلفنی و به شکل حضوری و به ضمانت این‌که آثارشان در صورت تمایل بدون اعمال گزینش وارد بی‌ینال می‌شود،به مجموعه دعوت شدند و این توجه به تلاش‌های مؤثر در فضای‌ نقاشی رفتاری است که پیش از این در بی‌ینال‌های گذشته صورت نگرفته بود."