کسایی مروزی شاعری ولایت مدار مقالة

"01حال‌ ببینیم حکیم کسائی مروزی از این واقعه چگونه یاد می‌کند و چه نتیجه‌ای از آن می‌گیرد؛او می‌گوید: «قل تعالوا ندع»بر خوان،ور ندانی گوش‌دار لعنت یزدان ببین از«نبتهل»تا«کاذبین» می‌بینید که او با اشاره به سورهء مباهله به این اصل اساسی اشاره دارد که اگر گفتار قرآن را در شان امام علی امیر المؤمنین(ع)بپذیری که وی در حکم«نفس» پیامبر»است،پس نه تنها دوستداری وی لازم و واجب است،بلکه به هیچ‌ عنوان شخص یا اشخاص دیگری را برای احراز خلافت پس از پیامبر(ص)،بر امام علی و فرزندانش ترجیح نخواهی داد،به ویژه آنکه لعنت الهی-که در این آیه‌ بر«دروغگویان»اختصاص یافته-فقط بر نصرانیانی نیست که عیسی را پسر خدا می‌دانند،بلکه از کلیت آیه می‌توان دریافت این لعنت شامل حال کسانی نیز خواهد شد که به دروغ دیگران را بر اهل بیت رسالت برتری دادند؛کسانی که نه‌ تنها یک از هزار فضایل امام علی و اولاد معصوم او را نداشته،بلکه فجایع و قبایحی را مرتکب شده‌اند که آثار و نتایج آنرا تا هم امروز در جامعه انسانی‌ (به تصویر صفحه مراجعه شود) می‌توان دید!این است که حکیم کسائی مروزی با شلاق کلمات بر گردهء کسانی‌ می‌زند که به قول کلیم همدانی عنوان«خدایی»به«گوساله»می‌دهند: دیگری را جز علی گفتن امیر المؤمنین‌ آنچنان باشد که کس گوساله را گوید خدا 11 اگر چه از حکیم مرو اشعاری زیادی باقی نمانده است،اما در همین اندک به‌ وضوح می‌توان اخلاص او را در تبعیت از ولایت علی و اولاد او علیهم السلام‌ دید و تحسین نمود."