ملخص الجهاز:
"با این حال نیاز است که در موقعیت سینمای ایران پیش از انقلاب اسلامی در سال 57 تامل کنیم.
سینمای خارجی به آسانی توانسته بود در رقابت با پیش پاافتادگی مسلط بر سینمای ایران،فیلمهای داخلی را از جذابیت بیندازد و مهمتر و خصوصا اینکه الگوهای کممایه و بیارزش خود را به فیلمسازی ایرانی تحمیل کند.
با پیروزی انقلاب اسلامی در درجه اول،ورود فیلمهای خارجی به ایران به شدت محدود شد و خصوصا راه ورود فیلمهایی با سبک و سیاق و الگوهای ساده،پیش پاافتاده و مبتذل،بهطور کلی مسدودشد.
با تلاش وزارت ارشاد در دهه 60،بنیاد سینمایی فارابی اندکاندک راه افتاد و سینمای ایران در این عرصه سر و سامانی پیدا کرد.
با جمع همین 2 خصیصه پسا انقلابی بود که میتوان دهه 60 را به عنوان دههای موفق،شکوفا و پررونق برای سینمای ایران به حساب آورد."