قتل عمد در حقوق کیفری ایران و مقایسه آن با حقوق کیفری فرانسه و ایتالیا مقالة

"نمایندگان مذهب اثباتی که نظر باراده مجرمانه و خطرناکی قصد بزهکار دارند و جنبه فاعلی را در بزه در درجه اول مورد توجه قرار می‌دهند میگویند اهمیت فعل مجرم‌ هر قدر هم ناچیز و در اختلال نظم اجتماع غیر مؤثر باشد همینقدر که اراده بزهکارانه‌ مجرم را ظاهر تواند کرد قابل کیفر است و بنابراین در جرم محال نیز نیز گو آنکه کسی‌ کشته نشده ولی چون مجرم قصد خود را بمرحله عمل گذاشته منتها قصد مزبور بواسطه‌ عواملی که خارج از اختیار او بوده منجر بعدم موفقیت گردیده لذا باید او را کیفر داد. محال نسبی در صورتیست که یک مانع قانونی از حصول و تحقق بزه ممانعت نکرده‌ باشد اعم از آنکه محال بودن نتیجه بموضوع فعل یا بوسیله ارتکاب تعلق گیرد:کسی‌ که بقصد قتل دیگری تیر برختخواب خالی او رها میکند-دزدی که پس از جستجو در جیب راهگذر کیف پول او را نمی‌یابد-شخصی که رولوری را بدون داشتن باروت‌ کافی برای کشتن دیگری بکار میبرد جملگی مرتکب بزه‌هائی شده‌اند که گرچه تحصل‌ و تاصل آنها بطور مطلق محال و غیر ممکن نیست ولی در این موارد بر اثر عواملی چند منجر بعدم موفقیت گردیده است."