گاهی فهمیدن نمی صرفد! مقالة

"همچنان که گریز از آزادی‌ برای شانه خالی کردن از مسئولیت‌هایی صورت می‌گیرد که‌ به دنبال آزادی بر دوش انسان برخوردار از آزادی قرار می‌گیرند،اقرار بر دانایی زیستنی را ایجاب و اقتضا می‌کند که‌ با احکام و منویات خرد سازگار باشد و در شرایطی که احمقانه‌ عمل کردن گاه ضرورت یابد یا کم هزینه‌تر باشد،پاره‌ای‌ افراد حق این شیوه عملکرد را برای خود محفوظ می‌خواهند. لذا تمامی‌ ساختارها،روال‌ها،فرایندها،نهادها،اشخاص،عادات،آداب و باورداشت‌هایی که به نحوی مخل نیل افراد و گروه‌های‌ اجتماعی و آگاهی و دانایی بیشتر هستند،موانعی جدی برای‌ تکامل انسانی و نیز بهبود وضعیت بشری محسوب می‌شوند و تلاش در جهت شناسایی و محو کردن این‌گونه موانع شاید مبرم‌ترین هدف اصلاحی ممکن باشد. لذا جدال میان دانایی‌ و نادانی اگر قرار نباشد که به شعار بسنده کنیم،تنوع وسیعی از اقدامات و فعالیت‌ها را دربرمی‌گیرد و ابعادی بسیار گسترده را شامل می‌شود و گام نهادن در این راه کم گذر مستلزم آمیزهایی‌ از آرمان‌گرایی و واقع‌نگری است،و اندیشه‌ها و کرد و کارهایی‌ معطوف به هدف مزبور یکی از ویژگی‌های فعالیت‌گرایان فکری‌ -مدنی در قرن بیست و یکم خواهد بود."