تأثیر فرهنگ ایران بر ژاپن باستان مقالة

ایران،کشوری پهناور در غرب آسیا است که علیرغم دوری‌ مسافت،طی قرون متمادی با ژاپن ارتباط داشته است.گواه بر این گفته‌ها،کهن‌ترین کتاب تاریخی ژاپن است که از حضور ایرانی‌ها در آن کشور سخن می‌گوید.علاوه بر آن،مدارک و شواهدی موجود است که از حضور ایرانی‌ها در ژاپن و تأثیر فرهنگ ایران بر آن سرزمین حکایت می‌کند.پژوهش حاضر، تلاش دارد با تکیه بر آثار به جای مانده اعم از مکتوب و غیر مکتوب به بررسی این مقوله بپردازد.

"این گفته‌ها،کهن‌ترین کتاب تاریخی ژاپن است که از حضور شواهدی موجود است که از حضور ایرانی‌ها در ژاپن و تأثیر بود و نوه‌اش توری که در سال دوازدهم امپراتور سوی‌کو(606 میلادی)ظاهر می‌شود در ماه مارس سال پنجم همان دوره در بالای رود جاری در سمت شرقی تپه‌ (1)جاهایی که در اوستا از رود دائیتیا نام برده شده است از این قرار است:وندیداد،فرگرد،فقرهء 3. در کتب پهلوی«بهرود»نامیده شده و نزد چینیان نیز چنین خوانده می‌شده است. آورده شده است که:«کسی از توکارا به همراه همسرش بانوی شاای‌[به ژاپن‌]آمدند»، حوادث سال ششم حکومت امپراتور تن‌موی(سال 676)که آورده شده است:«در روز ساکابونه‌ایشی-کشتی سنگی-وسیله‌ای کشف شده در آسوکا که شاید ابزار ساخت‌ اعتقاد بر این است که این نقاشی می‌تواند اثر هنرمندانی باشد که از ایران‌ کیومی‌های از آثار به جا مانده دوره آسوکا نزدیک است و اگر از بالادست رود به‌ تزئینی دوره آسوکا کشف شده است که گمان می‌رود همان باقی‌مانده باغ‌ چهاردهم حکومت امپراتور تن مو از آن یاد شده است. حوضچه‌های سنگی نیز کشف شده است. همچنین آثار یک کانال حفر شده برای حمل و نقل آبی نیز کشف شده است که گفته‌ این کانال از سمت شرقی معبد آسوکا درا می‌گذرد میلادی)یاد شده است و گفته می‌شود که از غرب کاگویاما در آسوکا این کانال را حفر اما اعتقاد بر آن است که در این مراسم عناصر ایرانی بسیاری حضور دارند. سوژه اصلی گردشگری ایران از دید آنها فرهنگ اسلامی است. دوره ساسانی را که برای ژاپنی‌ها از پیش آشنا است به آن‌ها نشان داد و پس از آن آثار"