فرجام قدسی تاریخ مقالة

قبسات پاييز 1383 - شماره 33 ، العلمية - النشرية (Ministry of Science/ISC (‎24 صفحة - من 13 إلی 36 )

الکلمات المفتاحية: فلسفة فرج فرجام تاریخ فلسفة تاریخ جهانی‌سازی پیامبرانه جهانی‌سازی فیلسوفانه جهانی‌سازی اقتدارگرایانه امتناع جهانی‌سازی سکولار جهانی‌شدن جهانی‌سازی Globalization philosophers globalizing the philosophy of faraj the fate of history the philosophy of history prophetic globalization led globalization authoritative and hegemonic globalization unfeasibility of the secular globalization فرج سیاسی خدا تاریخ لیبرالیسم انسان ادیان

fa en

خلاصة:

در مقاله از سه دوره یا سه گونه «جهانی‌سازی» سخن رفته است: جهانی سازی پیامبرانه، جهانی سازی فیلسوفانه، جهانی سازی اقتدارگرایانه. هرچند جهانی شدن Globalization یا جهانی سازی Globalizing در چارچوب دانش‌هایی چون جامعه‌شناسی سیاسی، جامعه شناسی اقتصادی، روابط بین‌المللی،‌ جامعه‌شناسی فناوری و... مورد تحلیل قرار می‌گیرد اما مؤلف سعی کرده‌ است این مقوله را از زاویه‌ای فلسفی اندیشه‌ای بکاود و بررسی کند؛ بر همین مبنا با طرح و تبیین پاره‌ای علل و دلائل جهانی‌سازی اقتدار گرایانه ممتنع دانسته، و بر اساس نظریة انتظار و بر مبنای اصول «فلسفة فرج» جهانی شدن قدسی را محتوم انگاشته؛ در پایان با بر شماری بیست شاخص «توسعه و تکامل حیات انسان در عصر فرج»، چشم‌اندازی از پایان قدسی تاریخ ارائه کرده است.

ملخص الجهاز:

"براساس همین خوشایند‌ها و بدآیندها است که خداوند همة افراد بشر را به صلح و سلام فرا می‌خواند و جهان را خانة صلح می‌خواهد: ـ والله یدعوا الی دارالسلام و یهدی من یشاء الی صراط مستقیم (یونس (10): 35)، و انسان‌‌ها را به عدل و نیکوکاری فرمان می‌دهد: إن الله یأمر بالعدل والإحسان (نحل (16): 90)، و به پیامبر اسلام امر می‌کند که پیروان همة ادیان آسمانی را به وحدت بر مدار توحید و حریت بخواند: ـ قل یا اهل الکتاب تعالوا الی کلمة سواء بیننا وبینکم ان لانعبد الا الله ولانشرک به شیئا ولایتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله، فان تولوا تقولوا اشهدوا بانا مسلمون (آل عمران (3) 63)، و به همگان دستور می‌دهد که در نیکی و پرهیزگاری با هم تعاون و تعامل کنند و هرگز بر گناه و عداوت، کسی را یاری نکنند: ـ وتعاونوا علی البر والتقوی‌ و لاتعاونوا علی الإثم والعدوان (مائده (5): 2)، و این‌که خداوند سرانجام حیات و هستی، همچنین پایان کار انسان و فرجام تاریخ را خوش و نیکو می‌خواهد، و بدین جهت است که ارادة قطعی او بر پیشوایی و وراثت مستضعفان [= ناتوان شمرده‌شدگان‌] تعلق گرفته است: ـ ونرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الأرض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین (قصص (28): 5)، و وعده می‌دهد که سرانجام، بندگان شایستة او زمین را در اختیار خواهند گرفت: ـ ان الأرض یرثها عبادی الصالحون (انبیا (21): 105)، و تاکید می‌کند که فرجام تاریخ با غلبة حق بر باطل صورت خواهد بست و حق خواهد آمد و باطل رخت برخواهد بست که نابودی، سرنوشت محتوم باطل است: ـ جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا (اسرا (17): 81)."

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول