ملخص الجهاز:
"اما امروزه به نظر میرسد که این اصطلاح تنها در مراکز آکادمیک،به عنوان نام رشته یا مدرک تحصیلی،به کار میرود و در محافل پژوهشی عنوان انسانشناسی anthropologie ترجیح داده میشود،و این تحت تأثیر کشورهای انگلیسی زبان،از یک سو،و زیر سؤال رفتن مفهوم نژاد و تصویر منفیای که اتنولوژی به عنوان یک علم استعماری از خود به جا گذاشته بود،از سوی دیگر است(برای همه این مباحث ر.
در این مورد شاید مریام تنها محققی باشد که،با انتخاب نام The Anthropology of Music (انسانشناسی موسیقی)برای اثر مهمش،که هنوز جزو آثار کلاسیک ادبیات اتنوموزیکولوژیک محسوب میشود،بدون آنکه صراحتا پیشنهاد تازهای داده باشد،در جهت ارایه یک تعریف جامعتر از این رشته گام برداشته است.
به این ترتیب،پشتوانه تاریخی در سه بعد صدا،بینش و رفتار مورد بررسی قرار میگیرد همچنان که نیروهای اجتماعی و خلاقیتها و تجربیات فردی،در زیر مدل رایس در شکل نهایی خود،یعنی ادغام شده با مدل مریام،نشان داده شده است: پشتوانه تاریخی\نیروهای اجتماعی تثبیت و تعدیل\خلاقیت و تجربه فردی صدا\صدا\صدا بینش\بینش\بینش رفتار\رفتار\رفتار دو مدل دیگر در اینجا،بدون اینکه مدعی باشیم جایگزینهایی برای مدلهای فوق یافتهایم،دو مدل دیگر پیشنهاد میکنیم که میتوانند،از یک سو،گامهای دیگری در جهت تبیین هرچه بیشتر محتوای اصلی رشته اتنوموزیکولوژی به حساب آیند و،از سوی دیگر،ابزار متدولوژیک دیگری باشند برای تحقیقات آتی.
اینکه شنونده چگونه به موسیقیدان مینگرد؛موسیقیدان به کاست یا گروه اجتماعی خاصی تعلق دارد یا نه؛از موقعیت پستی برخوردار است یا فعالیت موسیقایی موقعیت متمایزی برایش به وجود نمیآورد؛شنونده خدمت وی را از نظر مادی جبران میکند یا نه،به عبارت دیگر کار وی حرفهای است یا غیر حرفهای؛اینکه آیا اصولا مرزی میان شنونده و موسیقیدان وجود دارد یا نه و غیره از مسایلی هستند که در این رابطه مطرح میشوند."