بکت و نقاشی - مجلة کتاب صحنه مقالة

"به سال 8491،آن زمان که‌ ماری ژولاس،مجله ترانزیسیون را به ژرژ دوتویی، که خود منتقد هنری و دوست آندره ماسون است، می‌فروشاند،زمانی است که بکت،یکی از مترجمان‌ قانونی مجله به شمار می‌آید. »این انقلاب درونی ناشی از حس ناممکنی است‌ که بکت،خود را با آن مواجه‌ می‌بیند،بکت، در کناره‌گیری‌اش‌ تالکوت و ماسون،و در پیوندی که با نقاشی وان‌ ولد،برقرار می‌کند و آن را در ورای بیان کردن و حتی در ناممکن‌ بودن بیان،جای می‌دهد،این‌گونه‌ اذعان دارد که رؤیای هنری که از فقر غلبه‌ناپذیر خود رنجیده‌خاطر نیست و مغرورتر از آن است که به‌ مضحکه دادن و گرفتن،تن بسپارد. در سال 9491 بکت،از آنچه در نقاشی‌های آندره ماسون، بیانگر اندیشه وی از محتمل است کناره می‌گیرد و می‌گرید،اما اکنون‌ وی ثابت‌قدم و وفادار به ناکامی به دست آمده قرار دارد که می‌توان آن را قلمرو برتر هنرمند دانست."