جامعه: نگاهی مدیریتی به مقوله ی رهبری در ایران راهبری راهبردی نظام مقالة

"مکاتب مختلف علم مدیریت سال‌هاست به این نتیجه رسیده‌اند که‌ مؤسسات و سازمان‌ها و جوامع بشری برای ماندگاری و پیشرفت در دنیای رقابتی و پر افت و خیز امروز جهان چیزی بالاتر از یک مدیر می‌خواهند،زیرا مدیران معمولا خود را مسئول وضع فعلی مؤسسه‌ و سازمان می‌دانند،آن‌ها به اهداف کوتاه مدنی می‌پردازند که نظر انتخاب‌کنندگان‌شان را در مجامع عمومی پایان هر سال به سوی آنان‌ جلب کند و یا رأی‌دهندگان مردمی را در انتخابات بعدی به سوی‌ آن‌ها و احزاب‌شان متمایل نماید،وعده‌های انتخابی،اقدامات مدیریتی، اهداف سازمانی،برنامه‌های عمرانی و تلاش‌های گروهی آنان آینده‌ی‌ نزدیک را هدف گرفته و افق بلند مدت آن را کمتر می‌بیند،بیشتر نگاهشان بخشی است تا کل‌نگر و معطوف به اداره‌ی وضعیت امروز است نه رهبری به سوی آینده و مقصود،لذا آن‌ها بالاتر از یک مدیر به دنبال رهبری می‌گردند که جامع‌نگر باشد،تفسیر کامل و صحیحی‌ از محیط درونی و بیرونی داشته و از نگاه گزینشی به فرصت‌ها و تهدیدات و قوت‌ها و ضعف‌های نظام بپرهیزد،آینده‌نگر بوده و آرمان‌ها را هدف‌گیری کند،ملاک تمیز رفیق و رقیب و دوست و دشمن‌ برای او بالاتر از منافع و سلیقه‌های گروهی و بخشی و جزئی بوده و منافع ملی و صلاح کلی نظام را در نظر بگیرد و سپس با این رویکرد رسالت و مأموریت و چشم‌انداز و اهداف و سیاست‌ها و راهبردها را برای نظام تعریف کرده و بر انقلاب اسلامی و پایمردی امت بزرگوار و امام راحل و خون شهدای والا مقام برخورداری از پشتوانه اسلام ناب‌ محمدی(ص)دارای این نعمت و مزیت و بزرگ شده و دارای جایگاه بلند رهبری و ولایت فقیه در رأس نظام اسلامی است."