میزگرد بررسی و مرور سه دهه هنرهای تجسمی: هنر در خدمت مدیر یا مدیر در خدمت هنر محادثة ومقابلة

"هاشم‌زاده:به نظر من صحبت‌های آقایان دکتر خزایی و سیفی، بسیار راه‌گشاست،زیرا انسان همیشه در این مسائل غور می‌کند، ولی برای من پیش از همه این‌ها یک پرسش وجود دارد و آن هم‌ ظهور و حضور مدرنیته‌ای است که در غرب حاصل شده،و این‌که‌ آیا در شرق به ویه در شرق اسلامی و باز هم بهویژه در کشور ما این نوع مدرنیته تحقق یافته است یا خیر؟یعنی اگر بگوییم که‌ هنر به‌طور کلی در جامعه ما و هنرهای تجسمی به صورت خاص، تحت تأثیر مدرنیته نیستند،اشتباه کرده‌ایم. مطلب دیگر این‌که چرا در دهه اول این کارها تکثیر و تا اقصی نقاط هم می‌رفت و با مردم ارتباط برقرار می‌کرد و بهد خود ما جلوی‌ این امر را گرفتیم،اما در آن طرف با موضع دیگری کارهای‌شان‌ ارائه می‌شود،نمایشگاه‌های مختلف برپا و برایشان تبلیغ و به شکل‌ مجموعه‌های نفیسی چاپ می‌شود و احتمالا یارانه‌های دولتی هم‌ برایشان در نظر می‌گیرند؟ خزایی:در دوره پهلوی به عده‌ای از آنان به عنوان هنرمندان مورد توجه،خیلی عنایت می‌شد و بورس و امکانات بسیاری به آن‌ها تعلق گرفت و کلا در جامعه مطرح شدند. آیا تاریخ مصرف این‌ها و هنر انقلاب تمام شده است‌ و ضرورتی به حضورشان نیست؟اگر هست چرا این آثار در حال از بین رفتن است و برای دوستانی که می‌توانند باز منشأ اثر بشوند، فضای کار فراهم نمی‌شود؟ باید فضایکار وجود داشته باشد."