ملخص الجهاز:
"بخشی از این نوشتهها به دست کسی رسید که پارسی قدیمی را بلد بود و در آنها نوشته شده بود: «به شاه طهمورث که دوستدار علم و علما بوده خبر دادند که حادثهای آسمانی در مغرب پدید میآید که بارانهای متوالی و طو لانیمدت آن بیش از حد معمول است و از اولین روز پادشاهی وی تا اولین روز اتفاق افتادن این حادثه دویست و سی و یک سال و سیصد روز است و منجمان از اوایل به تخت نشستن وی،او را از این حادثه بیم دادند،پس طهمورث به مهندسان امر کرد که بهترین جای مملکت را از لحاظ خاک و آب و هوا پیدا کنند و آنها همین محل ساختمان معروف سارویه را که هنوز هم در شهر جی پا برجاست برگزیدند و به امر طهمورث در آن بنایی را ساختند و پس از پایان کار ساخت،طهمورث امر کرد تمام علوم مختلفی را که در خزانه وجود دارند روی پوست خدنگ نوشتند و آن را در گوشهای از این بنا قرار دادند تا پس از پایان آن واقعهی مغربی برای مردم باقی بماند و در آن کتابی بود که به حکمای پیشین منسوب است و آن کتاب در مورد ادوار سنین بود که از روی آن اوساط کواکب و علت حرکت آنها به دست میآمده است و مردم زمان طهمورث و پارسیان پیش از آنها این ادوار را ادوار هزارات مینامیدند و بیشتر دانشمندان هند و پادشاهان آنها و همچنین پادشاهان پارسیان باستانی و کلدانیان قدیم که در اطراف بابل میزیستهاند اوساط کواکب را از روی این زیج بهدست میآوردند و آن زیج را از میان سایر زیجها بدین ابو معشر نسبت به خرد ایرانیان توجه خاص داشت و در کتب خویش مخصوصا در کتاب «اختلاف الزیجات و کتاب الالوف»به انحای مختلف به برتری ایرانیان در دانش و توجه آنها به حفظ علوم اشاره کرده است ابو معشر سعی در اثبات حقانیت علم احکام نجوم داشت."