ملخص الجهاز:
"و همه میدانیم که این رئیس جمهور مقتدر عظیم الشأن که امروزه جزو مفاخر شهیر درجه اول نیم کرهغربی بشمار میآید-بعد از تحمل مشقات فراوان و آن موفقیت درخشان در استقرار استقلال تام و حصول وحدت ملی بین اقوام تابعه یک حقیقت مسلم و ثابتی را اعلام داشته که امروزه بعد از تقریبا یکقرن از نظر علمی سرلوحه کتب اجتماعی-و از لحاظ دستور عملی جزو الفباء دفاتر سیاسی زمامداران مسئول اقوام زنده قرار گرفته است «وحدت ملی»:«در سختترین دقایق بحران است که خصائص نژادی و وحدت ملی هر قوم بمنصه ظهور میرسد» «پوان کاره» همانطور که امروزه موافق عقیده علماء بزرگ اجتماعی و زمامداران نامی جهان متمدن محقق شده و تاریخ قرون اخیر آنرا تایید و تسجیل کرده است که استقلال سیاسی شرط اصلی حیوه ملل راقیه میباشد،همانطور مطابق نظر دانشمندان و سیاستمداران مشهور و بشهادت تاریخ اکنون ثابت و مسلم گردیده که(وحدت ملی) استقلال واقعی هر ملتی را تضمین میکند و بدون ضمانت و حراست وحدت ملی(که آن نیز قهرا بتاریخ و زبان و سنن باستانی و خصائص نژادی متکی است)استقلال و حیوه هر قومی در میدان تنازع بقاء دیر یا زود محققا در معرض اضمحلال قرار میگیرد حال باید دانست که وحدت ملی چیست و از کدام منبع فیاض بوجود میآید و چگونه استقلال قومی را از اضمحلال محفوظ و مصون میدارد؟ علماء علم الاجتماع در توصیف وحدت ملی اختلافنظر دارند جماعتی طرفدار این عقیدهاند که علاوه از تاریخ-زبان-آداب و سنن مخصوصه نژادی و باستانی-مذهب نیز یکی از ارکان اربعه وحدت ملی بشمار میآید عده مهمی از محققان معاصر خلاف این نظر را اعلام داشته و معتقدند که تاریخ قرون اخیره(مخصوصا از بعد از انقلاب کبیر فرانسه و انقلاب مقدس اکتبر)نشان میدهد که نمیتوان وحدت مذهبی یا بطور کلی دیانت و معتقدات روحی یکقوم را از ارکان اساسی وحدت ملی منظور داشت."