ملخص الجهاز:
"در این فصل به طلوع و غروب و بعضا رشد برخی نشریات در قرن 19 هندوستان اشاره شده است،از جمله میتوان به هفتهنامه «هند جوان»9 و روزنامۀ«امریتا بازار پاتریکا»10 اشاره کرد.
در فصل دهم قوانین حاکم بر مطبوعات هند،از آغاز تا انحلال حکومت بیگانه مورد بررسی قرار گرفته است.
«روزنامهنگاری هند به کجا میرود؟»،عنوان فصل پانزدهم این کتاب است که روند روزنامهنگاری و مسایل جامعۀ روزنامهنگاران،پس از استقلال هند را به اطلاع خوانندگان میرساند و چگونگی رشد مطبوعات هندوستان را ترسیم میکند.
این کتاب،تاریخ روزنامهنگاری هند را از آغاز-دوران حکومت مغولها و واقعنگاری در آن دوران-تا عصر حاضر، بررسی میکند و دارای مقدمه،22 فصل و فهرست اعلام شامل اشخاص،مکانها و مطبوعات است.
تاریخ روزنامهنگاری ایرانیان و دیگر پارسینویسان،جلد اول (پیدایش)،نوشته ناصر الدین پروین(انتشارات مرکز نشر دانشگاهی، تهران،1377)و مطبوعات فارسیزبان در قارۀ آسیا و منطقه قفقاز (1999-1780»)تدوین و تألیف مهدی جعفری خانقا(مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،تهران،1380)،دو کتاب دیگرند که (به تصویر صفحه مراجعه شود) به بررسی بخشی از روزنامهنگاری هند-نشریات فارسیزبان هندوستان-پرداختهاند.
در این کتاب،پروین پس از بررسی تاریخ،روابط ایرانیان و هندیان و گسترش زبان فارسی در آن خطه مینویسد:«در آغاز و پس از حکومت مستقیم انگلیس بر هند،نامهها و سندهای اداری کمپانی هند شرقی به زبان فارسی بود و این شامل دادگاهها و احکام قضایی نیز میشد...
برجستهسازی نکاتی در مورد روزنامهنگاران هندی که خواهان حکومت انگلیس بر هندوستان بودند (تفکری که خود انگلیسیها پدید آوردند و به آن دامن زدند)،یا بیان موردی اعمالی از برخی فرمانداران انگلیسی حاکم بر هندوستان که به نوعی به آزادی مطبوعات هند کمک کردند و عدم بیان موردی موارد نقیض،خود حاکی از القای جو مثبتاندیشی نسبت به اشغالگران است."