ملخص الجهاز:
"ف. مالنکایا علیرغم این که شخصیت دانشگاهی ابی کریمسکی همواره مورد توجه عدهء زیادی از پژوهشگران تاریخی،ادبی،مردمی و زبانشناسی قرار گرفته است،آثار وی در زمینهء شرقشناسی تاکنون به طور ناقص مطالعه و بررسی شده است و تا امروز هیچگونه تلاشی برای معرفی این آثار از حیث سیر تحول تاریخی دانش شرقشناسی اروپایی در مرز قرنهای 91 و 02 صورت نگرفته است.
در این بررسی باید سعی بر روشن ساختن این موضوع شود که مترجم تا چه حد در ترجمههای خود موفق به انتقال مفاهیم صوفیانهء (نوعی رمز سری)اشعار فارسی شده است.
کریمسکی در سالهای دانشجویی(2981 تا 5981)،پس از آنکه شروع به مطالعه و ترجمههای منظوم اوکراینی از اشعار رودکی،سنایی،انوری،رومی،خیام،حافظ و جامی کرده بود،ناچار توجه خویش را به تصوف و جهاننگری عرفانی ایرانیهای قرون وسطی مبذول داشت،و در همان سالها مجموعهء سخنانی را برای نشست کمیسیون شرقی وابسته به انجام باستانشناسی مسکو تهیه و تنظیم کرد.
کریمسکی در واقع در این اثر نوعی سیمای ادبی شعرای متصوف مانند سنایی،انوری،عطار،مولوی و جامی را در مقابل رویدادهای تاریخی آن عصر تصویر کرده و نمونهای از اشعار آنها را از فارسی به اوکراینی ترجمه نموده است.
اشارهء کریمسکی به فهمیدن درست اصطلاحات صوفیانه مهم به نظر میرسد:«کلام عرفانی و متمایل به تشبیهات فراوان از نظر پیبرد به مفاهیم باریک خود بسیار مشکل است و به این علت خود صوفیان کتابهای کامل برای توضیح زبان خویش تألیف میکردند».
افزون بر این به مسئلهء مربوط به میزان معادل بودن ترجمههای شعری کریمسکی با اصلهای صوفیانهء فارسی و نیز به تأثیر جهاننگری عرفانی فارسی بر آثار منظوم کریمسکی و کلیهء اشعار اوکراینی اوایل قرن 02 اشاره شده است."