ملخص الجهاز:
"جان کین در فصول دهگانه کتاب خود، ضمن تبیین مفهوم«سرمایه اخلاقی»و ارتباط آن با سیاست و رهبران سیاسی، به بررسی نقش این مفهوم در حیات سیاسی برخی از«رهبران سیاسی»معروف گذشته و معاصر(لینکن، دوگل، ماندلا و آئونگ سان سوچی)میپردازد و همچنین آثار بحران اخلاقی را در«نهاد»ریاست جمهوری آمریکا(از دوره کندی تا کلینتون)مورد کاوش قرار میدهد.
سرمایه اخلاقی و سیاست مخالفت بخش سوم کتاب(فصول پنج و شش)به بحث«سرمایه اخلاقی»برای سیاستمداران مخالف اختصاص دارد که برای نمونه حیات سیاسی نلسون ماندلا (آفریقای جنوبی)و آئونگ سان سوچی(برمه-میانمار)، به عنوان دو چهره سیاسی مخالف و مبارز علیه دو رژیم سرکوبگر متفاوت، مورد بررسی قرار گرفته است.
به عقیده جان کین خانم آئونگ سوچی(متولد 1945)نمونه دیگری از سیاستمداران مخالفی است که از«سرمایه اخلاقی»موروثی و اکتسابی خود، به خوبی در مسیر مبارزه علیه رژیم سرکوبگر حاکم بر کشورش(1947-1914) ناجی برمه و اولین نخستوزیر این کشور بود، که نقش مهمی در مبارزه علیه نیروهای انگلیسی و(سپس ژاپنی)حاکم بر برمه و آزادی کشورش داشت، که چند ماهی پس از تصدی پست نخستوزیری توسط یکی از رقبای سیاسی خود ترور شد(1947).
سرمایه اخلاقی و نهاد ریاست جمهوری آمریکا جان کین در بخش چهارم کتاب خود(فصول هفت تا ده)به بررسی ارتباط میان سرمایه اخلاقی و«نهاد»ریاست جمهوری در آمریکا(از دوره کندی به بعد)میپردازد و تأثیرات متقابل عملکرد رؤسای معتقد است که محوریت نهاد ریاست جمهوری در ساختار سیاسی آمریکا(در مقایسه با سایر نهادها مثل کنگره، قوه قضائیه و دستگاه اداری دولت)، تا بدان حد است که اعتبار یا عدم اعتبار این نهاد، کل نظام سیاسی و بلکه ملت آمریکا را متأثر میسازد."