سلام بر دارالخلافه تهران! مقالة

"همینکه شب گذشته و هوا روشن شد عبدل بسراغم آمد و گفت که بالاخره فکرش بر آن قرار گرفته است که اگر من سوگند یاد کنم و قول شرف باو بدهم که آن‌ پنج تن اسیر ترکمن را از چنگ‌ ایرانیها در آورده باو تحویل بدهم‌ حاضر خواهد بود که مرا بگذارد به سرخس وارد شوم و خودش هم‌ در معیت من خواهد آمد و با من‌ -------------- (1)-املای صحیح این کلمه‌ بر مترجم معلوم نگردید. در محلی‌ موسوم به قره‌بوغرا در حدود شهر مشهد با چند دسته از سواران‌ قشون ایرانی مواجه شده بود و دسته‌ای ازین سوارها راه را بر او بسته بودند و در زدوخوردی که‌ روی داد سی تن از اتباع او بقتل‌ رسیدند ولی خود او با آنکه بازویش‌ گلوله خورده بود باز بارشادت‌ هر چه تمامتر جنگیده بود و سرانجام‌ بضرب گلوله دیگر ی که بسرش‌ خورد از پای درآمد."